Andre en Maureen

We zijn inmiddels al weer een lange januarimaand terug in vrieskou en regen, na een heerlijk paar kerstweken op onze eigen berg. Het dagelijkse leven is alweer gewoon en soms lijkt het alsof we al weer maanden thuis zijn. Drie keer zijn we nu in Casa Boa geweest, en het voelt echt als een tweede thuis. Ach, het plezierige is dat we over iets minder dan vijf maanden opnieuw in de auto kunnen stappen om weer twee weken van de zon en de stilte te kunnen genieten, want in juni komen we weer. Ondanks dat we intussen in de Alentejo en de Algarve een kleine 6000 kilometer hebben afgelegd, zijn er nog steeds plaatsjes, kerken, historische plekjes, landschappen en rustige strandjes te ontdekken. Net als leuke restaurantjes, gebakjes, drankjes enzovoort. Eerlijk gezegd, de komende jaren zijn we nog niet echt uitgekeken. Het lekkere van jullie plekje is dat je overal zo bij bent, terwijl je in een oase van rust zit. Zelfs hier, we wonen best rustig, merk je het verschil. De vogels worden hier doorsneden door brommergeluiden, politiesirenes, een vertrekkende trein of de zoveelste Boeing 737 die de landing op Schiphol inzet. De sterrenlucht wordt ’s avonds verduisterd door de oranje gloed van kassen, en de typisch mediterrane lucht ruikt hier vagelijk naar uitlaatgas. Op de berg hebben we daar geen last van, daar is het onthaasten in optima forma. En met drukke banen is het heerlijk om een paar keer per jaar even niets te hoeven, maar gewoon te variëren van strandbezoek (Carvahal en Porto Covo blijven favoriet) tot slenteren langs ruïnes, monumenten, winkelstraatjes en af en toe een shopping mall. Om dan elke keer weer terug te komen in een bijna oorverdovende stilte waar een koele fles vinho verde of een aangename Portugese brandy de laatste moeheid uit de botten verdrijft. Aangevuld met olijven, Portugese worst en andere hapjes natuurlijk, ook de inwendige mens heeft versterking nodig. Heerlijk om zo de zon vanaf het terras - in december soms vanachter de ramen, het kan dan wat frisjes zijn - langzaam onder te zien gaan. Of het allemaal echt lukt… we zijn begonnen met Portugees leren (trabalho, trabalha, trabalhamos, waarom “werken” nu net het eerste werkwoord is dat je leert te vervoegen…) dus met een beetje mazzel zijn we niet helemaal incommunicado in juni. De vakantiedagen zijn aangevraagd, en - stiekem - ook alweer voor kerst 2009. We waren ooit de eerste reservering, de eerste die voor de tweede keer kwamen, met een beetje mazzel straks ook de eerste die een lustrum vieren. Tot snel, tot juni… Andre en Maureen Ps: de filmbeelden worden nu ingeladen, voor juni moet versie II klaar zijn