De kleine zwartkop, dwaalgast in Nederland

De kleine zwartkop gespot, gisteren, 11 november 2017, in de bougainvillea vlak voor het raam. We hebben heel veel vogels hier, maar het blijft altijd leuk als je weer een vogel ontdekt die je niet kent. De officiële naam van de kleine zwartkop is sylvia melanocephala, of in het Portugees toutinegra-de-cabeça-preta. Ongetwijfeld vliegt hij al veel langer hier rondt maar ik had hem nooit eerder zo van dichtbij gezien.

Ik heb in alle rust mooie foto´s kunnen maken van het beestje.  Gisteren was ik te laat met mijn fototoestel, maar vandaag is het wel gelukt. Ik stond achter het raam en hij had mij niet in de gaten. Het is een heel klein, beweeglijk, actief vogeltje, de kleine zwartkop.

De kleine zwartkop, familie van de grasmussen

In Portugal is de kleine zwartkop redelijk algemeen, in Nederland is het een dwaalgast. Hij behoort tot de familie van de grasmussen, de Sylvia. De kleine zwartkop heet in het Engels Sardinian Warbler. Weet u dat ook weer. Wij kennen in de ornithologie weer de Sardijnse grasmus. De Sardijnse grasmus heet in het Engels Marmora´s Warbler. Beetje verwarrend allemaal. Dat hadden ze toch beter op elkaar af moeten stemmen. Het is sowieso lastig om al die vogeltjes uit elkaar te houden. En de vorm en kleur en staartgrootte en snavel in je hoofd opslaan en later in een boek opzoeken werkt ook zelden. De enige goede manier om een vogel te detecteren is fotograferen. En dan heb je geluk en geduld nodig.

Als je eenmaal weet waar je op moet letten, zie je de kleine zwartkop steeds weer. Leuk is dat hij ook olijven eet Net als de koolmezen, de roodborstjes, de merels, de graspiepers, vinken en mussen. Ik heb een deel van de olijven laten hangen omdat ik er dit jaar genoeg had. En daar heb ik goed aan gedaan: we hoeven in de winter geen vetbollen op te hangen; alle vogels zijn dol op de overrijpe olijven.

Ik blijf me verwonderen over de zelfredzaamheid van de natuur.